| << Vorige |
2 daagse tour naar Midden des landsLeuke tour die gemakkelijk tussendoor kan
|
||
|
Tweedaagse toer Nederland
Het is zondag 10 april en sta op de 'normale' tijd op. Bij mij is dat omstreeks half acht, en na de gebruikelijke ochtendrituelen stap ik om 09.15 uur op de Kymco voor een tweedaagse toertocht door Nederland. Het is nog vroeg in het voorjaar en gelet op de kampeerervaringen van eerder waar nachtvorst het overnachten onplezierig maakte, heb ik besloten alleen nog kampeertochten te doen vanaf mei tot en met september. Buitenom deze periode zal ik gebruik maken van een slaapplaats die wat geriefelijker is. Luxe is voor mij niet zo van belang en daarom heb ik dit keer gekozen voor een hostel. Het is geworden het Stayokay hotel in Apeldoorn, waar ik een bed in een gezamenlijke kamer heb geboekt.
Na het vertrek ben ik via Arnemuiden en het natuurgebied 'de Piet' naar de sluizen bij Kats gereden om vandaar over de Zeelandbrug richting Rotterdam te gaan. Een route die ik al eerder heb gereden en beschreven. Ik hoef niet meer te zoeken en heb de meest gunstige weg nu wel gevonden. Dus de eerste 90 kilometer is gesneden koek en kan de weg met de, op deze mooie zondag massale amateur wielerpeletons, goed delen. Het is heerlijk rijden met een blauwe lucht en inmiddels verschenen zon. Toch is het motorpak en handschoenen geen overbodige luxe en met de onlangs gemonteerde handvat verwarming erbij, is het volop genieten. Een korte tijd later passeer ik Bruinisse en bevind mij al op de Haringvlietdam in de richting van het Flakkeese Oude Tonge.
 De bollenvelden staan al in bloei en de eerste takken beginnen groen te kleuren. Het is begin april en nadat maart een vrij zachte maand was, met sneeuw op 1 april (geen grap), kan de natuur tot volle bloei komen. Schapen in de wei, tulpen, een dijk op de achtergrond en de knotwilgen naast de sloot; hoe Hollands wil je het hebben? Molens ? Goed kijken en er zijn een aantal zichtbaar!
Goed twee uur na het vertrek sla ik rechtsaf op het Hellegatsplein om via Fort de Hel, Helwijk en Willemstad naar de Moerdijk te rijden. Bij de Noordschans is een heel gebied rond een gebouw en de haven afgezet met politielinten. Het hele dorp is uitgelopen, althans een handvol mensen (het is maar een gehucht) staan of lopen wat rond, terwijl de politie binnen de linten onderzoek doen. Achteraf blijkt dat er brand geweest is in een pand en dat daarbij asbest vrijgekomen is. Ik rij rond het haventje en volg Google maps op mijn telefoon die voor mij in de houder zit. Dan een bord 'doodlopende weg' aan de rechterkant van de weg, maar volgens Maps zou er toch een weg zijn. Ik laat me verleiden de doodlopende weg in te slaan en na een paar honderd meter wordt het asfalt ingeruild voor grind. Het is een recht pad en aan het einde zie ik weer auto's, en besluit het pad te volgen dat overigens langs een mooi stukje wildgroei-natuur loopt.
 Dit soort weggetjes zou ik normaal niet tegenkomen als ik met de auto reis en dat maakt brommerreizen anders en avontuurlijk. Je komt op plaatsen waar je normaal niet komt terwijl er wel behoorlijk wat kilometers per dag afgelegd kunnen worden. Na het nemen van de foto drink ik een van huis meegenomen pakje chocolademelk leeg en stap op. Even later rijd ik Klundert door in de richting van Moerdijk.
Het is bijna niet voor te stellen dat de natuur, vastgelegd op de voorgaande foto, een kilometer verder plaatsmaakt voor industrie. Er hangt een penetrante lucht en de industrie bestaat uit chemische fabrieken en gebouwen als blokkendozen met allerlei handelsbedrijven. Ook dit is Nederland en hoort bij het rijden in de buitenlucht. Gelukkig ben ik binnen 5 minuten door het gebied en draai de Moerdijkbrug op in de richting van Dordrecht.
Nu heb ik eens gehoord dat Dordrecht voor brommerrijders een stad is om te verdwalen. Vandaag heb ik daar niet veel behoefte aan en heb de route ingesteld om noordelijk van de Biesbosch te blijven en via het Bilderbos en over de Baanhoekbrug tot de A15 te rijden. Vandaar het fietspad te volgen parallel aan de A15 tot Hardinxveld-Giessendam. Ik hoop maar dat het ook toegestaan is om daar met de bromfiets te rijden.....
Het blijkt zo te zijn en hoewel het niet de allermooiste route is, is het voor stedelijk gebied zeker niet onaangenaam. Links is de A15, althans de geluidsmuur daarvan, en rechts een parkachtig aangelegde woonwijk. Het is niet druk op het pad en soms zijn er verrassend gave wijken omzoomd met veel groen te zien. Vanaf Hardinxveld wordt ik de Rivierdijk van de Merwede opgestuurd; een druk bevaren route van en naar Rotterdam. Bij een mooi punt stop ik om mijn boterhammetjes op te gaan eten. Ik heb nu ruim drie uur gereden, de zon schijnt aangenaam en met zicht op de Merwede en de Biesbosch zijn er slechtere plekken te benoemen om je lunchpakket op te eten.
 Na een twintigtal minuten gaat de reis verder over de Rivierdijk en als vanzelf kom ik aan in Gorinchem wat ik betrekkelijk snel weer verlaat tot Arkel. Hier neem ik de noordelijke route langs de Linge die ik overigens pas een kilometer voor Kedichem echt zie. Ik blijf op de Lingedijk rijden, die op deze zondag redelijk druk is, tot aan Leerdam. Hier steek ik de rivier over in de hoop toch wat meer ervan te zien. Helaas is dat ook niet het geval. Pas na Asperen, met een zeer pitoresk sluizencomplex en fort van de Hollandse waterlinie, ga ik meer van de Linge zien.
  Bij Acquoy is het heel erg druk. De dijk langs de Linge is voor fietsers en voetgangers op deze zonnige zondag een weldaad, evenals voor mij. Na Beesd wordt het nog drukker en bemerk ik dat ik op deze smalle dijken toch meer met inhouden, ontwijken en rijden bezig ben dan me lief is. Ik kijk op de telefoon naar een ander alternatief en vind dit in landgoed Mariënwaerdt. Het zijn lange rechte wegen met uitgestrekte vlakten waarlangs een sloot ligt. Even weg van de drukte is best wel lekker en laverend door het landgoed kom ik in Buurmalsen waar ik de Linge verruil voor de Korne. Langs deze zijrivier van de Linge kom ik in Buren; de Oranjestad.
     Buren mag zich Oranjestad noemen, vanwege de band met de koninklijke familie. Oranjestad Buren en het koningshuis delen een lange geschiedenis. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Buren. Koningin Maxima en Koning Willem-Alexander zijn hierdoor gravin en graaf van Buren. In Buren stond één van de grootste kastelen van Nederland het Huis Buren, waarvan de laatste bewoner Frederik Hendrik, prins van Oranje was.
De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen zijn. Laatstelijk gebeurde dat bij de Elfstedentocht van 1986, waaraan Willem-Alexander meedeed onder de naam W.A. van Buren. Het stadje heeft wallen, een mooie stadspoort en prachtige toren. Oude huizen afgewisseld met de rijke historie van Nederland, maken een bezoek zeker de moeite waard.
   Na het bezoek aan Buren rijd ik via Zoelen de brug over het Amsterdam-Rijnkanaal de Oost-Betuwe in. Binnendoor rijdend kom ik bij Kesteren en even later zit ik al in Opheusden. Vanaf Opheusden volg ik de route langs de Rijn. Op deze route is het niet druk, sterker er rijden, op een paar verdwaalde fietsers of lokale automobilisten, verder niemand. Heel wat anders dan de Lingeroute. Ik blijf de Rijn volgen en via Heteren kom ik bij de pont die mij en de scooter over de rivier vaart.
Het is prachtig om te zien dat aan de overkant van de Rijn - ongeveer vanaf Renkum - het land hoger wordt. Ik rij de pont op en betaal de tol (€ 1,50). De vriendelijke stuurman trekt een wat lang gezicht en zegt al knikkend: "zo, meneer, een joekel van een brommer. Past er net op"! En dat klopt, want als ik rond de klok van vier uur aan de overkant eraf moet, is het behoorlijk manoeuvreren. Ook de gangway is aan de smalle kant voor de brede Kymco.
 Het wordt nu even klimmen voor de scooter om Oosterbeek door te komen. Maar zonder al te veel verlies trekt het motortje het best naar boven. Via de Schelmseweg kom ik in het noorden van Arnhem op de Menthenberg en vind het nog te vroeg om naar het hostel te rijden. Ik besluit een terras op te zoeken en even wat te drinken. Dit is snel gevonden en enkele tellen later zit ik heerlijk in het zonnetje te genieten van een kop earl grey thee.
Nu het toch nog vroeg is, kan ik misschien wel een andere route uitstippelen. De kortste weg naar Apeldoorn is via Hoenderloo. Ik kies er echter voor om rond de Hoge Veluwe, via Otterloo, te rijden.
Nadat de thee op en betaald is stap ik weer op de scooter en begin aan het laatste stukje. Via, via, bereik ik de N311, een vrij rustige weg met aparte bromfietspaden. Heerlijk om hier te rijden en ondanks het tijdstip (rond 17.00 uur), totaal niet druk. Onderweg kom ik een frituur tegen en doe hier de avondmaaltijd.
  Rond 18.30 uur bereik ik het stayokay hotel Apeldoorn. Bij het inchecken vertelt de receptionist mij dat ik een bed in een gedeelde kamer heb geboekt maar ik de enige op de kamer ben. Misschien dat er nog iemand bijkomt, maar die kans is klein. Ik begrijp het volkomen en zoek de kamer op. Ik zie wel of er nog iemand komt slapen. Ik heb de eerst keus voor wat betreft welk bed ik ga innemen. Ik kies voor een benedenbed bij het raam. Op de 6-persoonskamer is een toilet, douche en wastafel aanwezig en deze wordt dus niet gedeeld met andere kamers.
Het geheel valt me tot dusverre niet tegen voor de prijs van € 26,50 incl. ontbijt. Het is er een aangename temperatuur, de brommer kan in de stalling, de kamer gedateerd maar schoon en de ontvangst goed.
Waarom deze slaapplaats en niet een kamer waar ik alleen slaap met meer privacy? Ik wil dit eens proberen en meemaken. Daarbij wil ik mezelf een budget van € 55,= per dag opleggen; dus voor deze twee dagen € 110,=. Een éénpersoonskamer zou al een heel groot gedeelte van het budget verbruiken waardoor het moeilijk wordt om van het restant de benzine, tolgelden, eten en drinken te kopen. Zonder verdere specificatie kan ik melden dat het gelukt is binnen dat budget te blijven.
's Avonds drink ik nog een heerlijk Trappistenbier om deze mooie dag af te sluiten en rond half elf kruip ik in bed op de zespersoonskamer.
 2e dag
Om 7 uur word ik door de telefoonwekker gewekt. Ik heb goed geslapen en ben nauwelijks wakker geweest. De ochtendrituelen worden één voor één afgehandeld waarna ik het bed afhaal en mijn spullen op de scooter plaats. Daarna ga ik ontbijten en verwonder mezelf over de keuze. Simpel maar lekker. Vers (af)gebakken brood en broodjes, 3 soorten vleeswaren, 2 soorten kaas, verschillend zoetbeleg, zuivel en cereals, koffie, thee, jus d'orange en fruit. Zelfs het gekookte eitje ontbreekt niet. Dit ontbijt is voor de prijs van de kamer totaal niet verkeerd. Ik doe me er goed aan en realiseer me dat ik meer eet dan normaal thuis bij het ontbijt. Rond half negen stap ik, na uitgecheckt te hebben, op de brommer. Zonder gesputter of gepruttel loopt de trouwe tweewieler. Ik ben blij de afgelopen winter de transmissie uit elkaar te hebben gehaald en voorzien van nieuwe onderdelen en olie. Het beestje trekt goed op, geen dips, rolt lekker uit; kortom, hij doet het prima.
Vandaag heb ik gepland om via Graderen, Nijkerk, Hilversum, Breukelen, Bodegraven, Schiedam, Ouddorp en Renesse naar huis te rijden. Onderweg nog afgesproken om te gaan lunchen met een clublid van de STN waarvoor ik nog wat spullen bij me heb. Via de Apenheul, Het Loo en Rabbit Hill kom ik in Garderen. Nog even tanken en meteen weer door. Het is nog vroeg.
 De verkeersdrukte valt erg mee. Het is tenslotte al na de spits en fietsers zijn zo voor de Paasdagen nog nauwelijks op de paden te bekennen. De scooter snort er rustig op los en zelfs het heuvelachtige terrein is een kleine moeite voor de dertien jaar oude tweetakter. Na Garderen de nieuwbouw van Putten en daarna kom ik in Nijkerk. Daar zijn ze zojuist de jaarlijkse kermis aan het opzetten, dus mag ik niet verder. Een ietwat norse dame met een geel vest maant mij dat ik niet verder mag rijden. Op de vraag hoe ik nu het beste kan rijden, antwoord ze: "hier links of rechts, maar niet rechtdoor". Ik bedank haar voor haar uitvoerige en deskundige uitleg en wens haar nog een zeer plezierige werkdag toe. Een straat verder staat er nog een verkeersregelaar en ik probeer mijn geluk opnieuw. Deze was beter op de hoogte en vroeg waar ik vandaan kom. Ik antwoord "Vlissingen" waarop deze zei: "als je langzaam en veilig belooft te rijden, mag je wel door. Kan je gewoon je navigatie volgen". Na een welgemeend bedankje van mijn kant tegen de verkeersregelaar, rij ik verder en ben blij dat er ook begripvolle verkeersregelaars zijn.
Nu ik Nijkerk door ben is het volgende dorp Bunschoten (Spakenburg). Nieuw woningen en industriegebied heeft toch niet zo de charme van de oude kern, en dat blijkt hier ook weer. Rustig rij ik langs het stadje en passeer de Eem waarna ik eigenlijk meteen Baarn binnen rijd en vandaar naar Hilversum. Het is zeker een mooie omgeving hier zonder vergezichten maar met hier en daar wat bebossing en glooiend landschap. Ik zie een bordje met recreatiegebied en besluit daar even te stoppen voor een drankje. Er zal zeker een bankje of picknicktafel staan, denk ik bij mezelf. Nu is er geen tafel, wel twee bankjes en meteen laat ik de gedachte van het bankje ook maar voor wat het geweest is. Staande drink mijn pakje leeg en besluit het lege drankkarton ook maar weer mee terug te nemen. Ik ben niet zo een goede werper.
 Ik verlaat het Gooi en rij naar de Loosdrechtse plassen. Een prachtig (natuur)gebied dat nu nog niet druk bevaren wordt. Ik denk dat het beeld in de zomer geheel anders zal zijn. Er zijn niet voor niets zoveel maritieme bedrijven aan beiden zijden van de weg en het water gesitueerd. Enkele vogelspotters staan door hun kijker het water en de rietranden af te turen op zoek naar een bijzonderheid.
Het is een mooie omgeving waar ik nu doorheen rij en weer geheel anders dan de gebieden die ik vandaag al gepasseerd heb. Nederland is mooi en op de brommer uitstekend te ontdekken.
    Ik rij de Loosdrechtse plassen uit en steek dan bij Loenen a/d Vecht de gelijknamige rivier over. Zo in het zonnetje en vanaf de brug een prachtig plaat(s)je.
 Over de Straatweg, die langs de Vecht loopt, rij ik naar Breukelen. Een mooi stukje Nederland met statige herenhuizen en weelderige buitenplaatsen. Een mooie route om even te rijden en weer geheel anders dan al het andere.
Bij Breukelen ga ik over het Amsterdam-Rijnkanaal en onderdoor de A2. Dan rechtsaf een stukje langs de Oud-Aa en daarna het poldergebied in. De uitgestrektheid van de polder is ook weer geheel anders dan alles dat ik de afgelopen dagen heb gezien.
Op de brommer is het mogelijk om als 'langzaam' verkeer een behoorlijke afstand af te leggen. Gisteren heb ik best relax gereden en toch 265 kilometer afgelegd. Vandaag zal het aantal kilometers net ver daarvan afwijken. Maar wat ik allemaal onderweg gezien heb, zal ik in een auto of op een motor niet zien. Ik geniet met volle teugen en zeker als ik na de Woerdense Verlaat het gebied van de Meije inrijd. De kronkelige wegen die de meanderende loop van de Meije volgt. Helaas kan ik een gedeelte niet rijden wegens wegwerkzaamheden, en moet ik omrijden. Deze weg is overigens verboden voor motorrijders en ook autoverkeer wordt mondjesmaat toegelaten. In deze streek her en der afgelegen huizen en boerderijen, een grijze stenen potlood dat een watertoren schijnt te zijn. De polder met hun vee, molens en vogels; een lust voor het oog.
 Het is inmiddels bijna twaalf uur; de tijd waarop ik afgesproken heb, maar ik ben bijna op plaats van bestemming. Tien minuten later sta ik op het Raadhuisplein in Bodegraven en ga lekker in de zon op een terras zitten. Even later schuift mijn lunchafspraak aan en na wat eten en kletsen slaat de klok drie uur en is het tijd om op te stappen. Mijn reis zit er nog niet op. Een slordige 140 km staan me nog te wachten en ik wil een beetje 'bijtijds' thuis zijn. Ik besluit de snelste route te nemen en weinig onderbrekingen te doen. Maar toch nog snel wat foto's nemen voordat ik in het stedelijk gebied kom.
  Bij Boskoop passeer ik de Oude Rijn over de hefbrug en rij verder tot Zoetermeer dat ik oostelijk passeer in zuidelijke richting. Dan herken ik het industriegebied van Bleiswijk waar ik al eens een toertocht begonnen ben. Nu is het weer 'gesneden' koek om de weg terug te vinden. De scooter snort lekker ondanks de wind die ik al een tijdje tegen heb. De zuidwester is krachtig tot vrij krachtig maar wel constant. Via Berkel en Rodenrijs en Rotterdam-The Hague airport nader ik Schiedam. Het is inmiddels volop in de spits, dus dit vertraagd wel enigszins. Maar snelheid is nu niet zo van belang. Het veilig deelnemen aan het verkeer staat altijd bovenaan. Via de 's-Gravenlandseweg en de Burg. van Haarenlaan bereik ik het parallelpad langs de A4 en neem de tunnelbuis C van de Beneluxtunnel.
Vlak voor de tunnel wordt ik door een politie gemaand te stoppen. Ai..... wat nu? Ik doe mijn helmklep omhoog en de agent zegt dat dit een algemene controle op motorvoertuigen is. Hij kijkt achter naar de brommer en vraagt of deze scooter een 50cc bromfiets is. Ik antwoord bevestigend waarop hij aangeeft dat zij met deze actie illegaal gebruik van de tunnelbuis door motorfietsers willen verminderen. Ik mag dus verder reizen en een beetje opgelucht vervolg ik mijn reis.
Het is me nog nooit opgevallen, maar nu ik weet van illegaal gebruik let ik op de tegenliggers. Zeker acht voertuigen als motoren en lichte motor(scooters) rijden op het traject vanaf de Beneluxtunnel tot aan Pernis. De boete voor die overtreding is € 150,=. Ik denk dat de agenten een goede dag maken.....
Via Hoogvliet en Spijkenisse gaat de reis verder over de Oude Trambaan van de RTM naar Hellevoetsluis en door naar de Haringvlietbrug. Deze ga ik over en sla rechtsaf om via Havenhoofd, Goedereede en Ouddorp de Brouwersdam over te rijden. Al enkele malen ben ik zo gereden en telkens dacht ik een bord gemist te hebben waardoor ik op een onverhard dijkpad kwam. Het blijkt dat er geen bord staat en ben nu over een viaduct en parallel van de N57 gereden. Dit is de officiële weg; dus weer wat geleerd!
Op de Brouwersdam zou ik een hapje kunnen eten. Het is inmiddels rond etenstijd, maar de wind is ook best wel krachtig. Het is me eerder overkomen dat er in mijn maaltijd zand geblazen werd en de warme maaltijd betrekkelijk snel afkoelde. Deze ervaring besluit mij door te rijden en dicht bij huis wat eten te halen. Via Ellemeet, Burgh, de Oosterscheldekering, Vrouwenpolder en Middelburg ben ik omstreeks 19.00 uur thuis met een bekend bruine papieren zak met gele M.
Een beetje vermoeid van de indrukken en de reis maar voldaan en ontspannen zak ik in de vertrouwde relaxzetel. Even wat anders dan het, overigens comfortabele, Kymcozadel.
Een mooie reis waarvan ik veel genoten heb. Zeker zal ik nog vaker dit soort meerdaagse uitstapjes willen gaan maken. Wanneer ? Surf maar verder op deze website.
± 550 kilometer
|
